Toen de allesverwoestende branden na het bombardement op Rotterdam ook het café van Jan en Martha Stobbe aan de Schiedamsedijk in de as legden, kregen ze in 1942 van de gemeente een vervangende bedrijfsruimte aangeboden in Kralingen-Oost, net voorbij de brandgrens. 

Het pand aan de Kortekade had twee deuren; In het linkergedeelte exploiteerde Jan en Martha café Rozenburg met alles erop en er aan, het rechtergedeelte werd gebruikt voor allerhande plezier en lolletjes. Het fungeerde lang tijd als schietbaan, omkleedruimte voor sportteams, ad hoc feestjes én het verstoppen van mensen die gezocht werden door de lokale veldwachters.

Het café was open van 10 uur ’s ochtends tot 1 uur ’s nachts en er stonden 2 biljarttafels, een aquarium en een jukebox. De Kortekade was toendertijd een doorgaande weg naar Gouda dus de toeloop was divers. Van marktkooplui tot melkboeren en artsen, iedereen kon in café Rozenburg uitpuffen en er werd een balletje gehakt en een gekookt ei geserveerd.

Toen, inmiddels, ome Jan & tante Martha op leeftijd raakten werd de zaak in 1963 overgedragen aan Anton & Ina. Zij doopten de zaak om tot café Stobbe.

Anton was een fervent diepzeeduiker en in de serre moesten alle tafels plaatsmaken voor een diepzeeaquarium met een filter zo groot als de huidige veranda. Dit spektakelstuk met haaien en roggen trok mensen van heinde en ver aan het aquarium nodigde, uiteraard, uit tot grappen en weddenschappen en menig Kralingenaar heeft er naakt ingelegen.

Ook werden er moppen en verhalen verteld vanaf het biljart, in ruil voor een gratis biertje. Anton had altijd trek en plaatste een vierpits-gasstelletje in de opslag naast de bar, bestelde 50 kilo gehakt en maakte daar 200 burgers van. Om ze langer te kunnen bewaren moesten ze echter wel gefrituurd worden. Later volgde een contactgrill voor satéetjes met pindasaus en een stuk banaan. Twee gulden vijftig, alstublieft! Een keuken was geboren...

Toen ook Anton wat ouder werd sprong de actieve horecaondernemer Leo Bruin er, samen met zijn Mieke, bovenop. Zij namen in 1990 café Stobbe over en zagen de potentie van een restaurant, met behoud van de unieke  Stobbe-sfeer, de burger én de saté.

Daar zijn wij tot de dag van vandaag dankbaar voor, Stobbe is nog altijd de ontmoetingsplek van marktkoopman en arts. Inmiddels bieden beide ruimtes mogelijkheid tot borrelen en eten en moesten de biljarts, helaas, plaats maken voor stam- en leestafels.

En de verhalen?... Die vertellen we tegenwoordig zittend aan tafel tegen elkaar... of gewoon aan de bar!